Gisteren was weer een dag van een download, soms is de soort energie die door je lichaam stroomt heftiger dan de andere keer. Deze keer was het heftig, een zwaar maar aangenaam gevoel over me en zaken uit het verleden werden oopgegraven en utgezocht en verwerkt en de energie werd geintegreerd in het fysieke lichaam.
Taboes.
Gistern stond ik op met allerlei commentaar op mijn schrijven, de blogs die ik hier plaats. Veel te negatief, dan wordt het niet gepubliceerd.
In de Lichtwerk beweging is het net als in de New Age beweging taboe om te praten over de negatieve effecten, negativiteit bestaat niet of............het past in het spirituele pad waar binnen je loopt. Diegenen die in complot theorien geloven weten waar de negativiteit vandaan komt, zij die in buitenaardse wezens geloven weten waar de negativiteit vandaan komt en als laatste mogelijkheid is er nog je eiegen gedachtenmachine die inde gaten heeft dat zijn mens/wezen aan het veranderen is en neit meer het vaste plan volgt.
Ik heb al jaren mijn best gedaan zoveel mogelijk positief te blijven, maar op download dagen of op bepaalde momenten in het leven is het even............NEE !!!!!. "I'm as mad as hell and i am not gonna take this anymore" zegt Howard Beale in de film Network uit 1976.
Ik ben er goed in problemen situaties van verschillende kanten te zien, dat heb ik mezelf geleerd. Soms stapelt de energie van negatieve gebeurtenissen zich op en heb je, ik, even geen zin om redelijk te zijn, verval je, ik, in mijn ego-masker en wordt kwaad. Je voelt je zelfs even schuldig, ik ben kwaad en heb ik er wel recht op om kwaad te mogen zijn !? Geconditioneerd als we zijn slikken we veel, zetten onze geveoelns op een zijspoor om redelijk te zijn, aangepast gedrag te laten zien want, he !, ik ben een lichtwerker en een goed burger en heb geen reden om kwaad te kunnen, hoeven, mogen zijn. STOP !!!!!! Iedereen heeft het recht om af en toe eens kwaad te mogen zijn, maar laat het dan boosheid zijn over werkelijk belangrijke zaken.
Dus geen boosheid omdat de melk of favoriete koekjes zijn uitverkocht, de thuiszorgmedewerker later komt dan afgesproken, het regent, de zon schijnt te fel, het is te warm, het is te koud, de file, late treinen, late bussen, lange rijen voor de kassa, onbeschoft rijgedrag, etc.
Als jij geraakt wordt door die kleinigheden dan ben je zelf een deel van het probleem, als er al een probleem is. Wie een probleem ziet of ervaart is een deel van dat probleem en kan helpen dat probleem op te lossen. Hier begint dan het probleem, iemand anders is hier verantwoordelijk voor, iemand die er verstand van heeft en we schuiven het door, de verantwoordelijkheid wordt doorgeschoven. Dat is organisatiekunde, regels en protocollen, beslissingsrecht, management, het 'Polder-model', vergaderingen, memo's, agenda's, koffie en lunches en soms een diner als het toch te moeilijk wordt om een beslissing te nemen.
Boos worden en kwaad zijn heeft iedereen op z'n tijd recht op, is voor veel mensen zelfs nodig omdat ze anders uit elkaar knallen van alle onzin die ze opgekropt hebben in zichzelf. De kwaadheid heeft een doel omdat het de vastgelopen patronen van mensen die niet in het ascentie, illuminatie, evolutie proces zitten te ontlasten van hun negatieve energie. Zelfs al zit je wel in het proces dan nog is het mogelijk te knallen en is het soms zelfs nodig om te knallen. Ik heb John Armitage, de Dalai Lama, Castaneda, Florinda, Theun Mares, Hunbatz Men kwaad zien worden, kwaad zijn, zich ontlastend van energie over onderwerpen die hen op dat moment raakten.
Wat al deze mensen gemeen hebben, delen is dat ze een grote passie hebben voor het werk dat ze doen en er in geloven. Een aantal van hen doet ook aan meditatie en toch kiezen zij er op momenten voor om kwaad te worden of te huilen.........even de energieen te laten vloeien.
Maak van je hart geen moordkuil.Ik kies er daarom voor om te schrijven wat mij dwarszit, geef een kijkje in mijn keuken, ik ben niet benauwd te laten zien wat mijn oude patronensysteem is. Ik kies er op momenten voor om naakt te zijn en te laten zien dat ik kwetsbaar ben. In die kwetsbaarheid ligt juist onze grootste kracht.
Iedereen kent zijn momenten van twijfel, in workshops verteld John Armitage er zelfs over en welke stappen hij onderneemt om over die twijfel heen te komen.
Ik kies ervoor mijn twijfels en kwaadheid te delen zodat anderen zien dat het toegestaan is kwaad te zijn, te huilen en deze gedachten en gevoelens te delen.
In de juiste omstandigheden zul jij, ik, de hele situatie bekijken van alle kanten en besluiten, kwaadworden heeft geen zin, de gebeurtenis heeft, had een bepaald doel en ik heb weer iets geleerd of anderen hebben iets geleerd door wat mij overkomen is. Deel die gevoelens, wees niet benauwd die gevoelens en gedachten te delen omdat je een lichtwerker, boedhist, moslim, jood of een goed christen bent.
Evolutie.
Evolutie is een doorlopend proces, een ontwikkeling van de levende wezens op aarde en ook op andere planeten. Evolutie is het aanpassen aan veranderende situaties. Charles Darwin heeft hier allerlei voorbeelden van laten zien. Een voorbeeld; slangen hebben nog rudimentaire pootjes, pootjes die aan het lichaam hangen maar niet meer gebuikt worden.
De mensen beschaving is geevolueerd van simpele jagers naar aandelenmakelaars. Van het jagen op dieren is onze soort ontwikkeld naar het verkopen van lucht en er worden miljoenen rond geschoven en er eten ook miljoenen van dat rondschuiven van geld. De complexiteit van onze samenlevingen geeft aan hoe wij geevolueerd zijn. De breincapaciteit van de mens heeft zich ontwikkeld van overlevingsinstincten tot computerprogramma's schrijven en het verkennen van ons heelal met ruimtevoertuigen en telescopen.
Een andere capaciteit vande mens die verandert is is de manier waarop we leren leven met de vervuiling om ons heen, alle gifstoffen die we hebben opgenomen, onze tolerantie stijgt, we leren leven met allerlei starling van onze electriciteits netwerken, telefoons, computers en televisie, de gifwaarden in ons voedsel worden om de zoveel jaar door de voedingsauthoriteiten weer bijgesteld naar boven.
We hebben leren leven met het constante kabaal om ons heen, in onze maatschappij, er miljoenen mensen die onrustig worden als ze moeten slapen en ze horen krekels of vogels in de verte of blijven wakker omdat ze apen horen gillen. Er zijn miljoenen mensen die alleen nog maar kunnen slapen met autogeluiden op de achtergrond, de trein die ieder uur voorbij komt, vliegtuigen die overkomen..........als ze die neit meer zouden horen dan begint de angst of ongerustheid pas.
Ascentie.
In de 19e eeuw begon de Theosofische genootschap te vertellen en te schrijven over de ascended masters. Voor die tijd waren ze alleen bekend in de oosterse geloven. Dit zijn, waren, mannen en vrouwen die aan het eind van hun leven of op een bepaald moment zeiden; 'We vertrekken, we verlaten deze wereld, maar wees niet ongerust arhats, discipelen, leerlingen........ookal zijn we lichamelijk niet meer aanwezig op de aarde......we zijn nog steeds bereikbaar voor jullie, jullie kunnen ons vragen blijven stellen, wanneer de nood hoog is en je zelf het even niet ziet, hoewel we liever zien dat je zelf, vanuit je eigen hart je keuzes gaat maken'. De een vertrok de bergen in om nooit meer gezien te worden, de ander vertrok omgeven door zijn arhats, leerlingen, discipelen opgaande in sterren stof, de ander straalde als een regenboog en steeg op de hemel in, weer een ander ging op in vlammen en er bleef niets over dan as.
Nu in de 21e eeuw begint die idee van ascentie weer op te vlammen in onze maatschappij, we lezen erover op internet, het komt voorbij in populaire tv programma's (Star Trek, Stargate, Babylon 5) en dit betekend dat die idee, die mogelijkheid van evolutie en transformatie op dit moment weer kritische massa aan het bereiken is.
Toen ik aan mijn lichtwerk onderdeel van mijn ontwikkelingspad begon werd mij ook verteld, je wordt nu verandert in een van de 144.000, diegenen die gaan ascenderen naar een andere en betere wereld en alle andere mensen blijven achter in deze wereld. Toen sprak die idee me heel erg aan, nu denk ik er wat genuanceerder over. Egoistisch eigenlijk, transcenderen en ascenderen naar een aarde van hogere vibratie met alleen maar lichtwerkers.
Het is wel een goed verkooppraatje, jij bent uitgekozen en je gaat de wereld verlaten voor een betere wereld, net als de christenen allemaal naar de hemel gaan omdat ze geloven.
Dat standpunt van de 144.000 schijnt wat verandert te zijn, wat het precies betekend weet men niet, nu is ascentie een mogelijkheid geworden voor iedereen.
Wat is ascentie eigenlijk echt ? Ascentie is de mogelijkheid van het wezen om de fysieke materie om te zetten in pure energie. Dit betekend dus dat je jezelf transfirmeerd naar pure energie. In de toltek leer betekend dit dat al je energie wordt overgeheveld naar je etherische-, licht- of droomlichaam en je dan de keuze hebt om te blijven op/bij de aarde of te vertrekken naar andere plaatsen, andere dimensies of andere planeten. Ascentie kan gezien worden als een vorm van reincarnatie, alleen incarneer je niet in een lichaam van vlees en bloed maar in een lichaam van licht.
Dit licht-, droom- of etherisch lichaam heb je zelf al gebouwd en gestabiliseerd door je spirituele of religieuze werk.
In de spirituele literatuur en in populaire tv-programma's wordt al gefilosofeerd over de mogelijkheid en de reden van ascentie. Is het misschien zo dat bepaalde volken (Maya, Anasazi) in het verleden er gezamenlijk voor gekozen hebben om in licht op te gaan, gezamenlijk te ascenderen en is het mogelijk zelfs de natuurlijke stap van de evolutie dat bewustzijnswezens ascenderen naar een bestaansvorm van hogere vibratie dan die van de materie.
Vibratie en frequentie.
In lichtwerk wordt veel gepraat over vibraties en frequenties, wat betekend dat eigenlijk precies ? Iedereen kent de dooddoener; alles is energie. Prachtig, maar dat legt het nog niet uit.
Alles om ons heen is materie, materie is een samenhang van van moleculen en atomen die op een bepaalde manier bewegen. In het ene voorwerp bewegen die moleculen en atomen heel snel en in andere voorwerp bewegen ze langzaam. Die moleculen en atomen vibreren(draaien, bewegen), trillen en hebben een frequentie waardoor metaal een bepaalde hardheid heeft, hout een bepaalde hardheid heeft. De frequentie (trilsnelheid) van de moleculen en atomen van een stof laten die stof dat stof zijn.
Het is net als het willen luisteren naar een bepaalde deejay op de radio, je moet eerst de juiste frequentie vinden om te kunnen luisteren naar hem.
Uit ervaring weet ik dat energien met een lage frequentie mij onrustig maken en dat energien met een hoge frequentie me juist rustig maken, tenzij ik een hele hoge ferquentie tegenkom, dan word ik ook even onrustig tot ik gewend ben aan die hoge frequentie. Dit gaat ook op voor de mensen die wij, lichtwerkers, in het dagelijkse leven tegen komen, de ander wordt eerst geprikkeld en langzaamaan went men aan onze vibratie en is het mogelijk datgene te doen wat je wilde doen.
Waarneming.
Door constant blootgesteld te worden aan energien met een hoge frequentie stijgt onze eigen frequentie, onze moleculen en atomen bewegen en trillen dan sneller. Door deze blootstelling word ons waarnemingsvermogen verandert, ons persoonlijke verhaal wordt tot een verhaal, de gebeurtenissen in dat verhaal belemmeren ons niet meer, onze geest wordt vrij om meer informatie te kunnen opnemen en waar te nemen.
Dit betekend niet dat we altijd op een hoger waarnemingsniveau bevinden. Er zijn momenten dat je waarneming vermindert is door vermoeidheid, door een constant bombardement van energie van lage vibratie/frequentie. Informatie komt dan wel binnen, maar je kan het niet verwerken en dan wordt je prikkelbaar en/of zelfs kwaad. Als je de informatie danwel probeert te verwerken wordt de informatie gekleurd weergegeven, gedreven door emotie of gedreven door te veel ratio waardoor je verkeerde besluiten kunt nemen. Dan is het misschien het beste het besluit vor je uit te schuiven en te wachten tot je weer controle hebt over je objectieve waarnemingsvermogen. Objectief is een beetje relatief, want wanneer zijn we nou werkelijk objectief, eigenlijk nooit, alle waarneming is gekleurd door allerlei soorten input uit de omgeving of je eigen geloofssysteem.
Nou ik heb mijn excuses gemaakt en weer wat zaken kunnen uitleggen, de informatie wil eindelijk weer eens op z'n plaats vallen. Dus sluit ik dit hoofdstuk van mijn levende boek met de woorden...........................
Veel leifde en Licht toegewenst.
dinsdag 11 januari 2011
De onrust van een schrijver.
Twee boeken klaar, naar de editeurs, nog een literatuurlijst erachteraan, niets vergeten.........oh, ja toch, ach, kan nog wel.
De twee boeken, manuscripten via de mail verstuurd en..............nog veder niets gehoord.
er gebeurt veel in de lucht boven mijn hoofd, de airwaves, maar niets substantieels, email of post.
Hoe voelt dat, frustrerend natuurlijk. Tien jaar zitten broeden op dat boek, de boeken en....................
Ik ben niet geduldig meer, ik ben over het algemeen een heel geduldig mens, zo geduldig dat mensen denken dat ik slaap of het allemaal niet bijzonder vindt, alsof het me niets kan schelen.
Nog nooit heeft iets me zoveel doen schelen, is dit nog goed Nederlands, dat ik als een roofdier de lucht boven mijn hoofd in de gaten houdt.
Via de airwaves krijg ik wel te horen dat het een goed boek is. maar ik wil het boek zien, in mijn handen houden, m'n naam er inschrijven, kalligraferen met m'n HEMA-vulpen in iedere grote Selexyz winkel in Nederland. Nee, op papier schrijven doe ik nauwelijks meer, ik schrijf tegenwoordig alleen nog maar op de computer, boek 3 schrijf ik in m'n Word, ga ik niet meer op Hyve, Myspace zetten.
Ik denk dat ik maar een Mulisch-attitude moet aannemen, ik weet dat ik kan schrijven, ik schrijf goed, ik tik af en toe wat te snel, wat typfouten, wat grammatica foutjes waar ik echt niet van wakker lig.
Het gaat om het verhaal, de boodschap, komt het over, wordt het begrepen door leken en aanverwanten. Leuk woord aanverwanten, ga ik vaker gebruiken, niet alleen als ik weer een blog of verhaal c.q. hoofdstuk aankondig en ook mijn kunstprojecten mee aankondig(en).
Nee, ik hoef geen Nobel-prijs, ik wil alleen maar gelezen worden, m'n kunstwerken gezien en mogelijk verkocht. Geld verdienen om nog meer te kunnen schrijven en nog meer kunstprojecten te kunnen uitvoeren.
Ik wil een foto van m'n boek op m'n website; www.kingdom-of-shamballa.eu zetten en iedere site waar ik een account heb, ik wil een foto van boek 2 op m'n website; www.kingdom-of-shamballa.euzetten en iedere site waar ik een account heb, ik wil, ik wil, ik wil....................................................
Eindelijk doen waar ik werkelijk plezier aan heb, niet meer misbruikt worden door de werkgevers waar ik voor (ge)werk(t)(heb).
Ik wil, ik wil, ik wil............................mijn schrijven verder ontwikkelen, weer gaan schilderen en experimenteren met olieverf, weer dromenvangers maken met allerlei aanhangsels, ik wil collageboeken maken zonder aan kopieerkosten te hoeven denken, werken aan digitale collages met teksten en foto's...........................
Ik wil, ik wil, ik wil...................................
Schrijver zijn, kunstenaar zijn, schilder zijn, collageur zijn, fotograaf zijn, dichter zijn, striptekenaar zijn, ik......
Ik ben Schrijver, kunstenaar, schilder, collageur, fotograaf, dichter, striptekenaar.
Ik ben die ik ben
Ik ben die is
Schrijver, kunstenaar, kunstschilder, collageur, fotograaf, dichter
Druk bezig met allerlei nieuwe projecten, waarvan ik ieder stap de wereld in zal gooien via Hyve, Myspace, Facebook, Twitter en Flickr.
Eindelijk begint de droom vorm aan te nemen, ja ook wat druk uitoefenen, is ook nodig, niet iedereen heeft mijn soort werk-ethiek;bezig, bezig, bezig, werken, werken, werken omdat dat/dit het enige is waar ik plezier aan heb, heb het jaren aan de kant gecshoven als hobbien, ik ben het hobbien moe, dingen maken is mijn leven en ik leer nu mijn producten door de strot van anderen te duwen. Niet omdat dat zo leuk is, maar omdat ik ergens van moet leven.
Nou dat was even weer een drol, waarheid, realiteit................ik reik nu naar de enterknop, het doorterk touwtje aan de wc-pot en het staat weer in openbare toilet dat internet heet.
Liefde en Licht en ik meen het ook nog.
Gabriel.
De twee boeken, manuscripten via de mail verstuurd en..............nog veder niets gehoord.
er gebeurt veel in de lucht boven mijn hoofd, de airwaves, maar niets substantieels, email of post.
Hoe voelt dat, frustrerend natuurlijk. Tien jaar zitten broeden op dat boek, de boeken en....................
Ik ben niet geduldig meer, ik ben over het algemeen een heel geduldig mens, zo geduldig dat mensen denken dat ik slaap of het allemaal niet bijzonder vindt, alsof het me niets kan schelen.
Nog nooit heeft iets me zoveel doen schelen, is dit nog goed Nederlands, dat ik als een roofdier de lucht boven mijn hoofd in de gaten houdt.
Via de airwaves krijg ik wel te horen dat het een goed boek is. maar ik wil het boek zien, in mijn handen houden, m'n naam er inschrijven, kalligraferen met m'n HEMA-vulpen in iedere grote Selexyz winkel in Nederland. Nee, op papier schrijven doe ik nauwelijks meer, ik schrijf tegenwoordig alleen nog maar op de computer, boek 3 schrijf ik in m'n Word, ga ik niet meer op Hyve, Myspace zetten.
Ik denk dat ik maar een Mulisch-attitude moet aannemen, ik weet dat ik kan schrijven, ik schrijf goed, ik tik af en toe wat te snel, wat typfouten, wat grammatica foutjes waar ik echt niet van wakker lig.
Het gaat om het verhaal, de boodschap, komt het over, wordt het begrepen door leken en aanverwanten. Leuk woord aanverwanten, ga ik vaker gebruiken, niet alleen als ik weer een blog of verhaal c.q. hoofdstuk aankondig en ook mijn kunstprojecten mee aankondig(en).
Nee, ik hoef geen Nobel-prijs, ik wil alleen maar gelezen worden, m'n kunstwerken gezien en mogelijk verkocht. Geld verdienen om nog meer te kunnen schrijven en nog meer kunstprojecten te kunnen uitvoeren.
Ik wil een foto van m'n boek op m'n website; www.kingdom-of-shamballa.eu zetten en iedere site waar ik een account heb, ik wil een foto van boek 2 op m'n website; www.kingdom-of-shamballa.euzetten en iedere site waar ik een account heb, ik wil, ik wil, ik wil....................................................
Eindelijk doen waar ik werkelijk plezier aan heb, niet meer misbruikt worden door de werkgevers waar ik voor (ge)werk(t)(heb).
Ik wil, ik wil, ik wil............................mijn schrijven verder ontwikkelen, weer gaan schilderen en experimenteren met olieverf, weer dromenvangers maken met allerlei aanhangsels, ik wil collageboeken maken zonder aan kopieerkosten te hoeven denken, werken aan digitale collages met teksten en foto's...........................
Ik wil, ik wil, ik wil...................................
Schrijver zijn, kunstenaar zijn, schilder zijn, collageur zijn, fotograaf zijn, dichter zijn, striptekenaar zijn, ik......
Ik ben Schrijver, kunstenaar, schilder, collageur, fotograaf, dichter, striptekenaar.
Ik ben die ik ben
Ik ben die is
Schrijver, kunstenaar, kunstschilder, collageur, fotograaf, dichter
Druk bezig met allerlei nieuwe projecten, waarvan ik ieder stap de wereld in zal gooien via Hyve, Myspace, Facebook, Twitter en Flickr.
Eindelijk begint de droom vorm aan te nemen, ja ook wat druk uitoefenen, is ook nodig, niet iedereen heeft mijn soort werk-ethiek;bezig, bezig, bezig, werken, werken, werken omdat dat/dit het enige is waar ik plezier aan heb, heb het jaren aan de kant gecshoven als hobbien, ik ben het hobbien moe, dingen maken is mijn leven en ik leer nu mijn producten door de strot van anderen te duwen. Niet omdat dat zo leuk is, maar omdat ik ergens van moet leven.
Nou dat was even weer een drol, waarheid, realiteit................ik reik nu naar de enterknop, het doorterk touwtje aan de wc-pot en het staat weer in openbare toilet dat internet heet.
Liefde en Licht en ik meen het ook nog.
Gabriel.
Het literaire achterland
Ik ben opgegroeid met stapels boeken om me heen, boekenkasten vol. Mijn ouders lieten toe en stimuleerden dat ik alles las waar mijn aandacht naar uitging.
Op de lagere school begon ik met avonturen boeken, historische romans, de eerste stripboeken en veel geschiedenis boeken. Ik werd gedreven door kennis, de wereld leren kennen, andere culturen leren kennen en andere mensen beter te begrijpen. Op de Mavo en het Mbo kwam er religie bij en bestudeerde en las ik allerlei religieuze boeken, de Arthur legenden, graal legenden en ontdekte ik de magisch realistische literatuur. Hubert Lampo was mijn eerste literaire gids opdat gebied.
Door mijn leeswijze ging ik allerlei verbanden leggen tussen allerlei verschillende feiten en gegevens. Ik las allerlei boeken door elkaar, was altijd meerdere boeken tegelijk aan het lezen. Af en toe kwam ik een boek tegen dat me greep en dat las ik dan ook op ieder vrij moment. Hoe dik een boek was deed er niet toe, het was een soort eten voor mij en ik had nooit genoeg.
Door lidmaatschap van de bibliotheek las ik steeds meer en meer, ik nam altijd de maximaal toegestane hoeveelheid boeken mee. Meestal wel een of twee dikke pillen, wat wetenschappelijks, wat over kunst en drie strips.
Op die manier voedde ik mijn hoofd met allerlei soorten informatie en probeerde ik nieuwe dingen in mijzelf te ontdekken.
Op de Mavo ontdekte ik dat ik schrijven erg leuk vond, opstellen kregen vaak een hoog cijfer en ik oefende me zelf in het observeren en het dichten.
Het eerste schrijven, was het na-apen van dingen die ik las, het gebruiken van kreten en soundbites die een bepaalde situatie verduidelijkten en mijn gedichten waren een soort klinische lijsten van woorden die een situatie of gedachten trein lieten zien. Ik liet die stukken lezen aan klasgenoten, m'n ouders, maar die begrepen het niet echt, te abstract of te direct. Ik was als amateur psycholoog bezig mezelf en mijn familie een psychoanalyse te geven op papier, daar kwam ik jaren later achter. Op het Mbo, een ander soort Mbo dan er nu is, kreeg ik psychologie, sociologie en medische kennis en werd me steeds meer duidelijk over de menselijke staat. Maar had nog niet alle feiten op een rij zoals ik nu de menselijke staat ervaar. (Zie boek 1)
Ik was 18 jaar en begon in een intellectueel, nerd te veranderen, als ik dat altijd al niet was geweest. Maar ik bleef mezelf disciplineren om zaken uit te leggen op een manier die andere, 'gewone mensen' begrepen.
Daarnaast werd ik flink gevoed door de tv, ja, in de jaren '70, '80 en '90 van de 20e eeuw was tv nog te pruimen. De hele film geschiedenis had ik op de Duitse tv kunnen volgen, mijn honger naar informatie over kunst werd ook via de Duitse tv gevoed. Op zondag ochtend was er altijd een tv-programma over (moderne) kunst op tv, na het 'Die Sendung mit der Maus'. Ik tekende erg veel, begon met waterverf te werken, dingen na te schilderen en uit te proberen. Begon m'n eerste collages te maken. Mijn eerste pogingen tot het maken van hypertekst, hypergrafie, hyperfictie en het verkennen van de hyperrealiteit. Van al die termen had ik in die tijd geen enkel benul, die memen en uitingen heb ik in de afgelopen tien jaar pas ontdekt.
Stripboeken of grafische romans.
Op een gegeven moment, ik heb meerder momenten als deze, was ik helemaal moe van boeken, alleen maar tekst en het hoofd die het werk deed. De strips namen het over, gaven mij de voeding die ik nodig had, nieuwe concepten, benaderingen van een mensbeeld wat beter bij me paste en me de magie van het leven leerde zien en me zelf een houding te geven in wat eigenlijk een banale wereld was, is.
Mijn verstandelijke vermogens waren zo gegroeid dat alle helden dood waren en alles weg te relativeren was, linksom, rechtsom of door het midden.
Door middel van Hugo Pratt leerde ik een nieuwe wereld kennen, zijn held Corto Maltese leerde mij de wereld anders te bezien. Leerde mij voor mijn eigen doelen te gaan, zelfs als het ten koste ging van andere zaken maar altijd met medemenselijkheid, de zwakkeren werden beschermd en geholpen, maar het eigen doel stond, staat voorop.
Ik ben niet zo opgevoed, ik ben opgevoed in de slaafse mentaliteit van de jaren vijftig (20e eeuw), offers brengen voor een ideaal en later is er tijd voor je zelf. Maar later kwam nooit, alleen maar veel offers brengen en meer leren.
De andere leraren waren 'storm' van Don Lawrence, 'Thorgal' van Rosinski, 'Rork' van Andreas, 'Guiseppe Bergman' van Manara, helden/antiheld en hun schrijvers die mij vertelden hoe klein en groot de wereld/realiteit om ons heen is en hoe een persoon zich staande houdt.
Al deze helden waren in de eerste plaats helden, maar met menselijke trekken, imperfecties, moraliteit van momenten, maar ook de magie van de wereld waar in we leven.
Het ging mij natuurlijk niet alleen om het verhaal, de grafische manier van vertellen, in zwart/wit of in kleur, de manier van tekenen, het soort van narratief, absurdisme, surrealisme, cynisme en soms Wagneriaans groots opgezette van een verhalen en/of conclusies.
De strips of grafische novellen die ik hier noem zijn allemaal Europeanen, schrijvers van literatuur op dit gebied. Waarom, omdat deze verhalen meer zijn dan vlucht literatuur, in deze boeken wordt de menselijke natuur onderzocht, wetenschappelijke ideeën uitgeprobeerd, historische noties tegen het licht gehouden en de held is een mens geworden in uitzonderlijke situaties. Deze mensen, helden/antihelden, zoeken het avontuur niet allemaal, ze worden er in getrokken, op Corto na misschien.
De Europese strip is anders als de Amerikaanse strip en helemaal als de manga's uit Japan. In Europa werd de strip eerder als een kunstvorm gezien dan in Amerika. In Japan was grafische kunst altijd al een belangrijke uitingsvorm. De comics uit Amerika waren altijd een 'vluchtliteratuur', een half uurtje om te vluchten uit de banaliteit van het leven en even mee te leven met 'mensen'die speciale gaven hadden. ook dienden deze comic helden als nationalistische inspiratie en werd in de comics de 'echte' wereld ook wel gevolgd. Ze werden gebruikt om bepaalde noties en gebeurtenissen aan de kaak te stellen en nieuwe ideeën in de wereld te zaaien.
In de afgelopen 20 jaar is de comic, grafische novelle geëvolueerd in een kunstvorm, niet alleen grafisch maar ook het soort schrijvers dat de verhalen verteld is verandert. Enkele voorbeelden hiervan zijn Alan Moore (Watchmen, V for vendetta, League of extraordinary gentlemen), Neil Gaiman(Sandman), Grant Morrison (The Invisibles) en dan vergeet ik nog vast wat namen. Dit zijn namen die de strip hebben geholpen volwassen te worden en het de grafische novelle hebben laten worden.
Ik moet wel toegeven dat ik alleen die schrijvers en tekenaars noem, die ik ken en waarvan ik het werk gelezen heb.
Al deze schrijvers, tekenaars, kunstenaars hebben mij gevoed en voeden mij nog steeds. Zij zijn de reden dat ieder verhaal bij mij beelden mee krijgt (tekeningen, schilderijen, collages of borduurwerk) en nooit af kan zijn.
Deze invloeden helpen mij mijn vorm te vinden, mijn verhaal te vertellen, een beeld te scheppen van de wereld die ik ervaar in alle kunstvormen die ik maar kan uitoefenen of de mogelijkheid toe heb om uit te oefenen.
Ik was een observator, dichter en korte verhalen schrijver en verloor mijn vorm, mijn manier van uiten. Nu ben ik eerst essayist, kunstenaar en groei ik weer toe naar het moment dat ik al die uitingen van mijzelf als kunstenaar weer kan samenvoegen.
Dat is de reden waarom ik schrijf en al mijn kunstprojecten creëer, om mijn vorm te vinden en die aan een betalend publiek aan te bieden. Ik neem de vibe op van mijn eigenzinnige helden/antihelden en plaats mezelf in de wereld als een totaalkunstenaar die zijn zin in de wereld door drukt. Met bescheidenheid worden er geen doelen bereikt en ja, dat zit me niet lekker. Liever maak ik dan nu mijn handen vuil aan niet bescheiden zijn, want dan heb ik boter op m'n brood en een dak boven m'n hoofd.
Gebruik ik internet als mijn etalage, blog en twitter op al mijn sites over mijn kunstzinnige bezigheden, plaats m'n projecten op m'n sites, stuur ze de wereld in om gezien/gelezen te worden.
Dit is de nieuwe wereld waar we in leven, waar ik me aan moet overgeven om met een goed gevoel door het leven te stappen.
Liefde en Licht.
Op de lagere school begon ik met avonturen boeken, historische romans, de eerste stripboeken en veel geschiedenis boeken. Ik werd gedreven door kennis, de wereld leren kennen, andere culturen leren kennen en andere mensen beter te begrijpen. Op de Mavo en het Mbo kwam er religie bij en bestudeerde en las ik allerlei religieuze boeken, de Arthur legenden, graal legenden en ontdekte ik de magisch realistische literatuur. Hubert Lampo was mijn eerste literaire gids opdat gebied.
Door mijn leeswijze ging ik allerlei verbanden leggen tussen allerlei verschillende feiten en gegevens. Ik las allerlei boeken door elkaar, was altijd meerdere boeken tegelijk aan het lezen. Af en toe kwam ik een boek tegen dat me greep en dat las ik dan ook op ieder vrij moment. Hoe dik een boek was deed er niet toe, het was een soort eten voor mij en ik had nooit genoeg.
Door lidmaatschap van de bibliotheek las ik steeds meer en meer, ik nam altijd de maximaal toegestane hoeveelheid boeken mee. Meestal wel een of twee dikke pillen, wat wetenschappelijks, wat over kunst en drie strips.
Op die manier voedde ik mijn hoofd met allerlei soorten informatie en probeerde ik nieuwe dingen in mijzelf te ontdekken.
Op de Mavo ontdekte ik dat ik schrijven erg leuk vond, opstellen kregen vaak een hoog cijfer en ik oefende me zelf in het observeren en het dichten.
Het eerste schrijven, was het na-apen van dingen die ik las, het gebruiken van kreten en soundbites die een bepaalde situatie verduidelijkten en mijn gedichten waren een soort klinische lijsten van woorden die een situatie of gedachten trein lieten zien. Ik liet die stukken lezen aan klasgenoten, m'n ouders, maar die begrepen het niet echt, te abstract of te direct. Ik was als amateur psycholoog bezig mezelf en mijn familie een psychoanalyse te geven op papier, daar kwam ik jaren later achter. Op het Mbo, een ander soort Mbo dan er nu is, kreeg ik psychologie, sociologie en medische kennis en werd me steeds meer duidelijk over de menselijke staat. Maar had nog niet alle feiten op een rij zoals ik nu de menselijke staat ervaar. (Zie boek 1)
Ik was 18 jaar en begon in een intellectueel, nerd te veranderen, als ik dat altijd al niet was geweest. Maar ik bleef mezelf disciplineren om zaken uit te leggen op een manier die andere, 'gewone mensen' begrepen.
Daarnaast werd ik flink gevoed door de tv, ja, in de jaren '70, '80 en '90 van de 20e eeuw was tv nog te pruimen. De hele film geschiedenis had ik op de Duitse tv kunnen volgen, mijn honger naar informatie over kunst werd ook via de Duitse tv gevoed. Op zondag ochtend was er altijd een tv-programma over (moderne) kunst op tv, na het 'Die Sendung mit der Maus'. Ik tekende erg veel, begon met waterverf te werken, dingen na te schilderen en uit te proberen. Begon m'n eerste collages te maken. Mijn eerste pogingen tot het maken van hypertekst, hypergrafie, hyperfictie en het verkennen van de hyperrealiteit. Van al die termen had ik in die tijd geen enkel benul, die memen en uitingen heb ik in de afgelopen tien jaar pas ontdekt.
Stripboeken of grafische romans.
Op een gegeven moment, ik heb meerder momenten als deze, was ik helemaal moe van boeken, alleen maar tekst en het hoofd die het werk deed. De strips namen het over, gaven mij de voeding die ik nodig had, nieuwe concepten, benaderingen van een mensbeeld wat beter bij me paste en me de magie van het leven leerde zien en me zelf een houding te geven in wat eigenlijk een banale wereld was, is.
Mijn verstandelijke vermogens waren zo gegroeid dat alle helden dood waren en alles weg te relativeren was, linksom, rechtsom of door het midden.
Door middel van Hugo Pratt leerde ik een nieuwe wereld kennen, zijn held Corto Maltese leerde mij de wereld anders te bezien. Leerde mij voor mijn eigen doelen te gaan, zelfs als het ten koste ging van andere zaken maar altijd met medemenselijkheid, de zwakkeren werden beschermd en geholpen, maar het eigen doel stond, staat voorop.
Ik ben niet zo opgevoed, ik ben opgevoed in de slaafse mentaliteit van de jaren vijftig (20e eeuw), offers brengen voor een ideaal en later is er tijd voor je zelf. Maar later kwam nooit, alleen maar veel offers brengen en meer leren.
De andere leraren waren 'storm' van Don Lawrence, 'Thorgal' van Rosinski, 'Rork' van Andreas, 'Guiseppe Bergman' van Manara, helden/antiheld en hun schrijvers die mij vertelden hoe klein en groot de wereld/realiteit om ons heen is en hoe een persoon zich staande houdt.
Al deze helden waren in de eerste plaats helden, maar met menselijke trekken, imperfecties, moraliteit van momenten, maar ook de magie van de wereld waar in we leven.
Het ging mij natuurlijk niet alleen om het verhaal, de grafische manier van vertellen, in zwart/wit of in kleur, de manier van tekenen, het soort van narratief, absurdisme, surrealisme, cynisme en soms Wagneriaans groots opgezette van een verhalen en/of conclusies.
De strips of grafische novellen die ik hier noem zijn allemaal Europeanen, schrijvers van literatuur op dit gebied. Waarom, omdat deze verhalen meer zijn dan vlucht literatuur, in deze boeken wordt de menselijke natuur onderzocht, wetenschappelijke ideeën uitgeprobeerd, historische noties tegen het licht gehouden en de held is een mens geworden in uitzonderlijke situaties. Deze mensen, helden/antihelden, zoeken het avontuur niet allemaal, ze worden er in getrokken, op Corto na misschien.
De Europese strip is anders als de Amerikaanse strip en helemaal als de manga's uit Japan. In Europa werd de strip eerder als een kunstvorm gezien dan in Amerika. In Japan was grafische kunst altijd al een belangrijke uitingsvorm. De comics uit Amerika waren altijd een 'vluchtliteratuur', een half uurtje om te vluchten uit de banaliteit van het leven en even mee te leven met 'mensen'die speciale gaven hadden. ook dienden deze comic helden als nationalistische inspiratie en werd in de comics de 'echte' wereld ook wel gevolgd. Ze werden gebruikt om bepaalde noties en gebeurtenissen aan de kaak te stellen en nieuwe ideeën in de wereld te zaaien.
In de afgelopen 20 jaar is de comic, grafische novelle geëvolueerd in een kunstvorm, niet alleen grafisch maar ook het soort schrijvers dat de verhalen verteld is verandert. Enkele voorbeelden hiervan zijn Alan Moore (Watchmen, V for vendetta, League of extraordinary gentlemen), Neil Gaiman(Sandman), Grant Morrison (The Invisibles) en dan vergeet ik nog vast wat namen. Dit zijn namen die de strip hebben geholpen volwassen te worden en het de grafische novelle hebben laten worden.
Ik moet wel toegeven dat ik alleen die schrijvers en tekenaars noem, die ik ken en waarvan ik het werk gelezen heb.
Al deze schrijvers, tekenaars, kunstenaars hebben mij gevoed en voeden mij nog steeds. Zij zijn de reden dat ieder verhaal bij mij beelden mee krijgt (tekeningen, schilderijen, collages of borduurwerk) en nooit af kan zijn.
Deze invloeden helpen mij mijn vorm te vinden, mijn verhaal te vertellen, een beeld te scheppen van de wereld die ik ervaar in alle kunstvormen die ik maar kan uitoefenen of de mogelijkheid toe heb om uit te oefenen.
Ik was een observator, dichter en korte verhalen schrijver en verloor mijn vorm, mijn manier van uiten. Nu ben ik eerst essayist, kunstenaar en groei ik weer toe naar het moment dat ik al die uitingen van mijzelf als kunstenaar weer kan samenvoegen.
Dat is de reden waarom ik schrijf en al mijn kunstprojecten creëer, om mijn vorm te vinden en die aan een betalend publiek aan te bieden. Ik neem de vibe op van mijn eigenzinnige helden/antihelden en plaats mezelf in de wereld als een totaalkunstenaar die zijn zin in de wereld door drukt. Met bescheidenheid worden er geen doelen bereikt en ja, dat zit me niet lekker. Liever maak ik dan nu mijn handen vuil aan niet bescheiden zijn, want dan heb ik boter op m'n brood en een dak boven m'n hoofd.
Gebruik ik internet als mijn etalage, blog en twitter op al mijn sites over mijn kunstzinnige bezigheden, plaats m'n projecten op m'n sites, stuur ze de wereld in om gezien/gelezen te worden.
Dit is de nieuwe wereld waar we in leven, waar ik me aan moet overgeven om met een goed gevoel door het leven te stappen.
Liefde en Licht.
Isbn, een publieke dienst
Ik ben een schrijver, ja echt waar, je kan je wezenloos schrijven, usb-sticks vol, een RAM-schijfvol, maar ik neem aan dat de meeste 'schrijvers'die woorden ook op papier willen zien, een kaftje van karton, opgetsapeld in winkels, etc.
Een boek wordt pas echt als het een isbn-nummer heeft, dan bestaat het voor de wereld, de uitgevers, distributeurs, winkleketens, etc. Hieronder volgt een korte uitleg hoe je jou boek eeuwigheid geeft met een Isbn-nummer en waar heen moet om je boek 'echt'te maken.
Het ISBN-nummer van een boek
Wat is ISBN?
ISBN is het letterwoord voor International Standard Book Number. Het is een internationaal en uniek identificatienummer. Het ISBN-nummer bestaat uit 13 cijfers. Op basis van dit nummer kan het boek wereldwijd herkend en besteld worden. Voor 1 januari 2007 telden de ISBN-codes slechts 10 cijfers. Ongeacht de lengte wordt een ISBN nummer toegekend aan elke editie en variatie van een boek. De code bestaat uit verschillende componenten zoals:
Prefix
Een prefix onderscheidt een ISBN van andere productcodes. EAN International heeft aan ISBN's twee prefixen toegewezen, elk van drie cijfers: 978 en 979. In 2008 is alleen het prefix 978 in gebruik.
Registratiegroep
De registratiegroep geeft doorgaans het land van publicatie aan, maar kan ook het taalgebied vertegenwoordigen. Let wel, de registratiegroep geeft geen uitsluitsel over de taal. Zo worden in Nederland en België vele wetenschappelijke uitgaven in het Engels geproduceerd die toch een ISBN krijgen waar de registratiegroep aangeeft dat het om een Nederlandse of Belgische publicatie gaat.
Uitgeversaanduiding
De uitgeversaanduiding is een cijferreeks, opnieuw van uiteenlopende lengte, die de uitgever definieert. De vuistregel luidt: hoe groter het uitgeversfonds is, des te korter is de uitgeversaanduiding. Zo blijft er optimale ruimte over voor de titelaanduiding.
Titelaanduiding
De titelaanduiding identificeert de titel. In deze groep kunnen in het Nederlandstalige gebied maximaal vijf cijfers worden toegekend.
Controlecijfer
Het controlecijfer wordt toegevoegd ter voorkoming of correctie van fouten in het ISBN.
Waarom kiezen voor ISBN?
Hoewel een ISBN-nummer voor een boek geen wettelijke verplichting is, wordt het wel door alle boekhandelaars als een onmisbaar gegeven beschouwd om een boek te kunnen verkopen. Het ISBN-nummer is het paspoort van een boek.
http://www.unibook.com/nl/isbn-nummer-van-een-boek-informatie-aanvragen
Bureau Isbn : https://portal5.boekhuis.nl/portal/page?_pageid=194,1&_dad=portal&_schema=PORTAL
***
Een boek wordt pas echt als het een isbn-nummer heeft, dan bestaat het voor de wereld, de uitgevers, distributeurs, winkleketens, etc. Hieronder volgt een korte uitleg hoe je jou boek eeuwigheid geeft met een Isbn-nummer en waar heen moet om je boek 'echt'te maken.
Het ISBN-nummer van een boek
Wat is ISBN?
ISBN is het letterwoord voor International Standard Book Number. Het is een internationaal en uniek identificatienummer. Het ISBN-nummer bestaat uit 13 cijfers. Op basis van dit nummer kan het boek wereldwijd herkend en besteld worden. Voor 1 januari 2007 telden de ISBN-codes slechts 10 cijfers. Ongeacht de lengte wordt een ISBN nummer toegekend aan elke editie en variatie van een boek. De code bestaat uit verschillende componenten zoals:
Prefix
Een prefix onderscheidt een ISBN van andere productcodes. EAN International heeft aan ISBN's twee prefixen toegewezen, elk van drie cijfers: 978 en 979. In 2008 is alleen het prefix 978 in gebruik.
Registratiegroep
De registratiegroep geeft doorgaans het land van publicatie aan, maar kan ook het taalgebied vertegenwoordigen. Let wel, de registratiegroep geeft geen uitsluitsel over de taal. Zo worden in Nederland en België vele wetenschappelijke uitgaven in het Engels geproduceerd die toch een ISBN krijgen waar de registratiegroep aangeeft dat het om een Nederlandse of Belgische publicatie gaat.
Uitgeversaanduiding
De uitgeversaanduiding is een cijferreeks, opnieuw van uiteenlopende lengte, die de uitgever definieert. De vuistregel luidt: hoe groter het uitgeversfonds is, des te korter is de uitgeversaanduiding. Zo blijft er optimale ruimte over voor de titelaanduiding.
Titelaanduiding
De titelaanduiding identificeert de titel. In deze groep kunnen in het Nederlandstalige gebied maximaal vijf cijfers worden toegekend.
Controlecijfer
Het controlecijfer wordt toegevoegd ter voorkoming of correctie van fouten in het ISBN.
Waarom kiezen voor ISBN?
Hoewel een ISBN-nummer voor een boek geen wettelijke verplichting is, wordt het wel door alle boekhandelaars als een onmisbaar gegeven beschouwd om een boek te kunnen verkopen. Het ISBN-nummer is het paspoort van een boek.
http://www.unibook.com/nl/isbn-nummer-van-een-boek-informatie-aanvragen
Bureau Isbn : https://portal5.boekhuis.nl/portal/page?_pageid=194,1&_dad=portal&_schema=PORTAL
***
De Broodschrijver
Een beroep inzetten, je, ik pak de pen en papier, oh, nee, het is 2010, ik pak m'n laptop, situeer me, William Burroughs, Jorge Luis Borges, Isaac Asimov, Harry Mulisch, Philip K. Dick, Thea Beckman, Conan Doyle, Hugo Claus en Hugo Pratt aan de muur tegen over me (er is geen volgorde, geen hierarchie in dit lijstje) en.................................. het beroep is de partituur, een notenblad waar de richtingen zijn aangegeven waar de muziek van de schrijver, broodschrijver heen kan gaan.
Ik ga muziek maken, ik speel de broodschrijver, ik schrijf, ik schrijf, twee vingerig, gaat snel genoeg.................ik denk, ik hoop, ik weet, nee !, geen hoop, hoop betekend twijfel, ik twijfel geen moment.
Wat is een broodschrijver ?!
broodschrijver
` brood - schrij - ver de -woord (mannelijk) broodschrijvers iem. die met schrijven de kost verdient; smalend beroepsschrijver die werk van mindere kwaliteit levert '. schrijver die zijn brood verdient met schrijven '. 1) Persoonsbenaming 2) Veelschrijver '.
Ik kijk nog eens naar de muur voor mij, de grootheden kijken me aan, allemaal dood, channel ik hun wijsheid en gooi ik het door de trechter die ik zelf ben.
Broodschrijver, schrijven om te leven, leven om te schrijven, schrijven, ik ben een schrijver, ik was altijd al een schrijver, twintig zakken met aantekeningenboekjes wegrottend op een vuilnisbelt ergens in Nederland zeggen dat ik een schrijver ben. Dat ik al twee boeken af heb en al weer met drie boeken bezig zeggen dat ik een schrijver ben, de wekelijkse, bijna dagelijkse blogs op m'n sites zeggen dat ik een schrijver ben, ik ben schrijver, ik ben een schrijver......................
Wat wil ik schrijven, spirituele boeken, sciencefiction boeken, kunstboeken, maar eh, dat doe ik al lang, ik schrijf, leef om te schrijven, schrijf om te leven, ik heb plezier aan schrijven, het schrijven heeft plezier aan mij, de woorden zijn blij als ik weer koorden en kettingen aan elkaar rijg met kleuren, hun geslachten, vreemd eigenlijk, mannelijke woorden, vrouwelijke woorden en onzijdige woorden, de Vader, de zoon en de Heilige Geest. Zou er ook een kaballa voor ons Nederlandse alfabet zijn, zodat uit een boek weer andere boeken kunnen ontstaan.............ooit was schrijven een bijzonderheid, een heilige daad, nu krabbelt iedereen en de een wat beter als de ander. Hoewel, wie kan er nog schrijven, geletterd of alfabeet zijn de meeste mensen maar................de computer neemt het over, er worden enkel nog boodschappen briefjes geschreven, brieven bijna niet meer, ik smacht ernaar weer eens een geschreven brief te krijgen, in welk handschrift dan ook, wel leesbaar alstublieft, het mag ook in hiërogliefen (Egyptisch of Maya) als de vertaal tabel er maar bij zit. Daar houdt ik nou echt van, een boek waarbij je nog een beetje mag doen, niet alleen maar lui achteroverleunen en lezen, nee, een klein beetje hoofdwerk, een klein beetje meer diepte, een extra bodem in het verhaal, het boek. Ik moet ineens denken aan..........een bepaald boek, boeken reeks en de titel en de voorflap ontgaat me, ja ik zie haar, maar.....doet er niet meer toe, ik schrijf de volgende schrijver bij in mijn inspirerende pantheon, het pantheon van de dode schrijvers, levende schrijvers moet je niet lastig vallen met vragen, hun imago staat het vaak niet toe om vriendelijk te kunnen of mogen zijn.
Zou Harry Mulisch nu zitten te schaken met Jorge Luis Borges ergens op de schrijvers olympus ?, ik denk het wel, wist u, jij dat ze kunstenaars en de andere doden uit elkaar houden, ze zijn te revolutionair en worden dus apart gehouden in een eigen Elysium en hebben toestemming om jonge en oudere schrijvers die nog leven hun nog niet vertelde verhalen te channelen, ja, het werkt twee kanten op, maar dat wist u, jij toch al, ik wel, Hugo Pratt zat zich op te vreten, zelfs William Burroughs kon hem niet temperen. Hugo (Pratt) glimlacht, zoveel avonturen achter zijn riem, kijk naar die buik dan weet je het, vol met verhalen. Maar ik laat me gaan, niet alleen Hugo (P) is me lief, er zijn nog anderen en zij zullen mij allemaal helpen mijn brood bij elkaar te schrijven, voor het plezier, voor de kunst en om de magie van het verhaal, het woord, de anekdote en de betoverende paragraaf levend te houden.
Maar, leven van de kunsten, dat doe je niet alleen, daar ben iets, iemand voor nodig, iedere kunstenaar en dat zijn; een mecenas of filantroop.
Mecenas is het attribuut van een doorgaans welgesteld persoon die als beschermheer of -vrouwe van kunstenaars, geleerden of sporters optreedt door ze van financiële middelen te voorzien, zodat ze zich zorgeloos kunnen focussen op hun scheppend werk, wetenschappelijk onderzoek of sportieve loopbaan.
De term is een eponiem, afkomstig van Gaius Cilnius Maecenas, de rijke Romein die de beschermheer was van schrijvers als Vergilius, Propertius en Horatius. Hij speelde een belangrijke rol in keizer Augustus' cultuurpolitiek.
In de 21ste eeuw start het mecenaat in Europa een nieuwe bloeiperiode, na decennia van overheidszorg voor de kunsten. Steeds meer liefhebbers van beeldende kunst, theater, muziek, literatuur, etc. beseffen, dat hun steun noodzakelijk is nu overheden hun financiering voor cultuur steeds verder terugschroeven. Onder deze nieuwe mecenassen zijn drie hoofdgroepen van gevers te onderscheiden, zo wijst recent onderzoek uit. Ten eerste de naoorlogse generatie of babyboomers die nu hun vermogen gaan verdelen. Dan de generatie tussen de 30 en 50 jaar -met name in het bedrijfsleven en de financiële wereld- die met hun snel gestegen inkomens ruimhartig kunnen zijn. Tot slot vrouwen, als belangrijkste erfgenamen wereldwijd en de snelst groeiende groep ondernemers. Daarmee is mecenaat niet langer een begrip uit het verleden, maar een actuele aanvullende financieringsbron voor kunst en cultuur.
Filantroop (Gr.: ὁ φιλος (Ho filos) + ὁ ὰντροπος (Ho antropos) (Ned. vert. "mensenvriend")) (zo jammer dat de griekse letters zijn weggevallen) is iemand die zijn of haar tijd, geld of inspanningen gebruikt om anderen te helpen. Filantroop is het tegengestelde van misantroop. "Filantropisch" is weldadig of menslievend.
Een weldoener, beschermheer die de lef heeft, lui geld in een kunstenaar, mij dus of kunstbroeders en zusters wil en doet stoppen om te laten zien dat creativiteit van belang is voor een samenleving. Zonder creativiteit geen ontwikkeling, zonder creatief denkers en doeners een statische samenleving zonder kleur.
Ik ben schrijver, ik ben broodschrijver, hoef het niet te worden, ik ben het al, boeken zijn geschreven, worden geschreven, naar uitgeverijen ge-emaild, kleine beetjes geblogd voor de 'fans en aanverwanten', een term die vaak zal gaan gebruiken. Ik ben schrijver, broodschrijver, schrijven is ademen, kettingen van woorden die anderen zullen betoveren.....dat ze zullen lezen en lezen, verliefd op worden, op zullen slapen, mee willen slapen, slapeloze leesnachten van overhouden, ik ben schrijver, broodschrijver, nee, schaam me niet voor het woord, ik geneit van het knopen van de woorden, het meeslepen van de lezer naar andere werelden, denkwijzen en ontmoetingen voorbij de grenzen van onze stille rustige gezellige brave Nederlandse maatschappij.
Ik ben die is.............schrijver
Ik ben schrijver
Ik ben broodschrijver
Ik ben......................
Schrijver
Gabriel
Ik ga muziek maken, ik speel de broodschrijver, ik schrijf, ik schrijf, twee vingerig, gaat snel genoeg.................ik denk, ik hoop, ik weet, nee !, geen hoop, hoop betekend twijfel, ik twijfel geen moment.
Wat is een broodschrijver ?!
broodschrijver
` brood - schrij - ver de -woord (mannelijk) broodschrijvers iem. die met schrijven de kost verdient; smalend beroepsschrijver die werk van mindere kwaliteit levert '. schrijver die zijn brood verdient met schrijven '. 1) Persoonsbenaming 2) Veelschrijver '.
Ik kijk nog eens naar de muur voor mij, de grootheden kijken me aan, allemaal dood, channel ik hun wijsheid en gooi ik het door de trechter die ik zelf ben.
Broodschrijver, schrijven om te leven, leven om te schrijven, schrijven, ik ben een schrijver, ik was altijd al een schrijver, twintig zakken met aantekeningenboekjes wegrottend op een vuilnisbelt ergens in Nederland zeggen dat ik een schrijver ben. Dat ik al twee boeken af heb en al weer met drie boeken bezig zeggen dat ik een schrijver ben, de wekelijkse, bijna dagelijkse blogs op m'n sites zeggen dat ik een schrijver ben, ik ben schrijver, ik ben een schrijver......................
Wat wil ik schrijven, spirituele boeken, sciencefiction boeken, kunstboeken, maar eh, dat doe ik al lang, ik schrijf, leef om te schrijven, schrijf om te leven, ik heb plezier aan schrijven, het schrijven heeft plezier aan mij, de woorden zijn blij als ik weer koorden en kettingen aan elkaar rijg met kleuren, hun geslachten, vreemd eigenlijk, mannelijke woorden, vrouwelijke woorden en onzijdige woorden, de Vader, de zoon en de Heilige Geest. Zou er ook een kaballa voor ons Nederlandse alfabet zijn, zodat uit een boek weer andere boeken kunnen ontstaan.............ooit was schrijven een bijzonderheid, een heilige daad, nu krabbelt iedereen en de een wat beter als de ander. Hoewel, wie kan er nog schrijven, geletterd of alfabeet zijn de meeste mensen maar................de computer neemt het over, er worden enkel nog boodschappen briefjes geschreven, brieven bijna niet meer, ik smacht ernaar weer eens een geschreven brief te krijgen, in welk handschrift dan ook, wel leesbaar alstublieft, het mag ook in hiërogliefen (Egyptisch of Maya) als de vertaal tabel er maar bij zit. Daar houdt ik nou echt van, een boek waarbij je nog een beetje mag doen, niet alleen maar lui achteroverleunen en lezen, nee, een klein beetje hoofdwerk, een klein beetje meer diepte, een extra bodem in het verhaal, het boek. Ik moet ineens denken aan..........een bepaald boek, boeken reeks en de titel en de voorflap ontgaat me, ja ik zie haar, maar.....doet er niet meer toe, ik schrijf de volgende schrijver bij in mijn inspirerende pantheon, het pantheon van de dode schrijvers, levende schrijvers moet je niet lastig vallen met vragen, hun imago staat het vaak niet toe om vriendelijk te kunnen of mogen zijn.
Zou Harry Mulisch nu zitten te schaken met Jorge Luis Borges ergens op de schrijvers olympus ?, ik denk het wel, wist u, jij dat ze kunstenaars en de andere doden uit elkaar houden, ze zijn te revolutionair en worden dus apart gehouden in een eigen Elysium en hebben toestemming om jonge en oudere schrijvers die nog leven hun nog niet vertelde verhalen te channelen, ja, het werkt twee kanten op, maar dat wist u, jij toch al, ik wel, Hugo Pratt zat zich op te vreten, zelfs William Burroughs kon hem niet temperen. Hugo (Pratt) glimlacht, zoveel avonturen achter zijn riem, kijk naar die buik dan weet je het, vol met verhalen. Maar ik laat me gaan, niet alleen Hugo (P) is me lief, er zijn nog anderen en zij zullen mij allemaal helpen mijn brood bij elkaar te schrijven, voor het plezier, voor de kunst en om de magie van het verhaal, het woord, de anekdote en de betoverende paragraaf levend te houden.
Maar, leven van de kunsten, dat doe je niet alleen, daar ben iets, iemand voor nodig, iedere kunstenaar en dat zijn; een mecenas of filantroop.
Mecenas is het attribuut van een doorgaans welgesteld persoon die als beschermheer of -vrouwe van kunstenaars, geleerden of sporters optreedt door ze van financiële middelen te voorzien, zodat ze zich zorgeloos kunnen focussen op hun scheppend werk, wetenschappelijk onderzoek of sportieve loopbaan.
De term is een eponiem, afkomstig van Gaius Cilnius Maecenas, de rijke Romein die de beschermheer was van schrijvers als Vergilius, Propertius en Horatius. Hij speelde een belangrijke rol in keizer Augustus' cultuurpolitiek.
In de 21ste eeuw start het mecenaat in Europa een nieuwe bloeiperiode, na decennia van overheidszorg voor de kunsten. Steeds meer liefhebbers van beeldende kunst, theater, muziek, literatuur, etc. beseffen, dat hun steun noodzakelijk is nu overheden hun financiering voor cultuur steeds verder terugschroeven. Onder deze nieuwe mecenassen zijn drie hoofdgroepen van gevers te onderscheiden, zo wijst recent onderzoek uit. Ten eerste de naoorlogse generatie of babyboomers die nu hun vermogen gaan verdelen. Dan de generatie tussen de 30 en 50 jaar -met name in het bedrijfsleven en de financiële wereld- die met hun snel gestegen inkomens ruimhartig kunnen zijn. Tot slot vrouwen, als belangrijkste erfgenamen wereldwijd en de snelst groeiende groep ondernemers. Daarmee is mecenaat niet langer een begrip uit het verleden, maar een actuele aanvullende financieringsbron voor kunst en cultuur.
Filantroop (Gr.: ὁ φιλος (Ho filos) + ὁ ὰντροπος (Ho antropos) (Ned. vert. "mensenvriend")) (zo jammer dat de griekse letters zijn weggevallen) is iemand die zijn of haar tijd, geld of inspanningen gebruikt om anderen te helpen. Filantroop is het tegengestelde van misantroop. "Filantropisch" is weldadig of menslievend.
Een weldoener, beschermheer die de lef heeft, lui geld in een kunstenaar, mij dus of kunstbroeders en zusters wil en doet stoppen om te laten zien dat creativiteit van belang is voor een samenleving. Zonder creativiteit geen ontwikkeling, zonder creatief denkers en doeners een statische samenleving zonder kleur.
Ik ben schrijver, ik ben broodschrijver, hoef het niet te worden, ik ben het al, boeken zijn geschreven, worden geschreven, naar uitgeverijen ge-emaild, kleine beetjes geblogd voor de 'fans en aanverwanten', een term die vaak zal gaan gebruiken. Ik ben schrijver, broodschrijver, schrijven is ademen, kettingen van woorden die anderen zullen betoveren.....dat ze zullen lezen en lezen, verliefd op worden, op zullen slapen, mee willen slapen, slapeloze leesnachten van overhouden, ik ben schrijver, broodschrijver, nee, schaam me niet voor het woord, ik geneit van het knopen van de woorden, het meeslepen van de lezer naar andere werelden, denkwijzen en ontmoetingen voorbij de grenzen van onze stille rustige gezellige brave Nederlandse maatschappij.
Ik ben die is.............schrijver
Ik ben schrijver
Ik ben broodschrijver
Ik ben......................
Schrijver
Gabriel
Het Navigators handboek of is het navigatoren.
Het Navigator Handboek.
Cue, start de tune van Dr. Who 2007 en zet 'em in een loop(repeatmodus). De Opname leider telt af; 10..9..8..7..6..5..4..3..2..1..we have upload.
Het universum, het speelveld, het doek, een bal, twee ballen, oneindig veel balletjes waarin nog weer balletjes zitten, balletjes beginnen, balletjes eindigen, balletjes dijen uit, balletjes, groot en klein, zo boven als beneden, zo binnen als buiten. Zie de Bloem van het leven.
Welkom op Rura Penthe !
In de Lichtwerk, New age gemeenschap wordt volop gefilosofeerd waarom het menselijk ras zo vernietigend is in zijn uitingen. Naast al onze positieve kanten vooral meesters van oorlog, dood en het bedenken van steeds weer nieuwe manieren om anderen te kwetsen en te schaden. Zou het kunnen…..dat de aarde een strafkolonie is in dit deel van het universum. Is de aarde het planetaire Australie, waar alle misdadigers van andere rassen en volken uit het melkwegstelsel gedropd worden of misschien nog interessanter, gedownload worden in lichamen.
In boek 1, ‘Het Groene Boek’, heb ik al zitten filosoferen over deze vorm van geboren worden. Wie weet is het menselijk ras deel van een zeer ontwikkelde beschaving die zijn grootste misdadigers uit het lichaam trekt en ze download op de gevangenis planeet om hun daden te herzien en de mogelijkheid van een nieuw en levensvoedend pad te kunnen volgen.
Ons lot is ascenderen of reïncarneren, de derde weg is helemaal uit het rad van leven en dood stappen en op gaan in het grote licht en niet meer zijn. Het leven op deze strafplaneet is de alchemie om de geest, lichtlichaam te veranderen en niet meer een vernietigend wezen te zijn, niet in woorden of in daden. De gedachten reken ik mee natuurlijk, impliciet in deze formule. Hoewel er is bekend dat de wezens of creaturen van aarde vooral de programmatuur van het plezier volgen en dus leven na leven alleen maar gestraft blijven worden voor hun leefwijzen. Dit is natuurlijk een hypothese, er is nog niet bewezen of dit de werkelijkheid is.
Bekend is wel dat buitenaardse wezens ons niet vertrouwen, anders waren ze al geland en waren er contacten aangeknoopt en zou de wereld door de nieuwe technologieën veranderd zijn. Hoewel deze hypothese is ook twijfelachtig, mogelijk zijn er lang contacten gelegd door bepaalde overheden die druppelsgewijs de buitenaardse technologieën marketen en zo onze beschaving naar een ander plan tillen. Heel voorzichtig, omdat ze bang zijn dat de massa’s de buitenaardse wezens als goddelijke wezens zal zien en andere interessante invalshoeken die de wereld zoals we kennen in chaos kunnen veranderen.
Een witte wachtzaal, veel licht, wezens op tafels, liggen te wachten, witte wezens lopen langs, als de ogen geopend worden, worden ze verwelkomd, ‘Welkom op Rura Penthe, de mooiste strafkolonie van dit universum.’ Je ligt op de tafel, wacht tot de downloader een lichaam gevonden heeft, een voertuig dat op korte termijn in die werkelijkheid losgelaten zal worden. Dit is een ruimte station genaamd ‘Zanzibar’, in een ruimtelijke dimensie boven de aarde, net buiten het visuele spectrum van de mensmachines en hun elektronische radarmachines. Je wacht tot er random een lichaam gekozen is en de tellichten in het plafond boven het lichaam gaan knipperen en beginnen af te tellen, flash, flash, flash, WITLICHT en je bent in een vochtige omgeving, de ogen zien niets, het lichaam is zich nog aan het vormen, je ben enkel een zenuwknoopje met de wens een twee-bener te worden want dat staat in de DNA-beschrijving, de programmatuur/software, van dit vervoersmodel. Dat is okay, de mensvorm is niet veel anders dan onze normale lichamen, in ieder geval twee benen, foeeeeeeeh, geruststelling. Had ik pech gehad !?, dan was ik gedownload in een insecten- of dierenlichaam, de pleziertjes van de hogere vervoersmodellen is toch vermakelijker en de groepsgeest is minder dwingend. Deze straf is op deze manier wel uit te zitten, aarde schijnt een mooie planeet te zijn, nog wel, hoewel de ‘mogelijkheidslijnen’ van de psychohistorische dienst er voor deze planeet in deze dimensie er niet echt rooskleurig uitziet. Daar valt mee te leven, daar liggen mogelijkheden om van te kunnen leven.
Rura Penthe is een fictieve strafkolonie in de volgende werken; Oorlog en Vrede van Tolstoi (1869), 20,000 mijlen onder de zee van Disney (1954), Klingon strafkolonie in Startrek.
Uit: Boek 3 : De Blauwe katten van Grau.
Als je uitgescheten wordt op een nieuwe planeet, je weet dat een schepper, creator, kunstenaar bent, heb je wat fundamentele begrippen nodig om je te kunnen redden in de kunstmatige wereld die de mens-wezens hebben gecreeerd. Hieronder volgen een aantal van deze begrippen om al vast aan het werk te kunnen. De lijst is op d.d. 29-11-2010 nog niet volledig en zal in de komende manen verder uitgebried worden met begrippen die andere gedownloade wezens kan helpen hun eigen wereld te scheppen in de kunstmatige mens wereld. Het natuurlijke wezen van deze planeet aarde is ons welgezind en biedt allerlei materialen om een eigen wereld te kunnen bouwen en de kunstmatige menswereld te weerstaan.
Dit handboek zal net als de vorige twee boeken organisch ontstaan, wat ik het 'Levende Boek' heb genoemd. In de loop van de tijd wordt en worden artikelen aangevuld. Wanneer er bewustzijn van volledigheid is bereikt zal het naar ontelbare uitgevers worden gemaild/stuurd.
Een memen lijst voor constructie en deconstructie.
Détournement .Een détournement is een variatie op een eerder mediawerk, kunstuiting. Het nieuwe heeft de betekenis van antagonistisch of antithetisch te zijn van het origineel. Het originele werk dat gedétourned is moet een beetje bekend zijn bij het doelpubliek, zodat zij de tegenstelling van de nieuwe boodschap kunnen waarderen. De kunstenaar of commentator die de variatie maakt kan enkele charakteristieke elementen gebruiken van het originele werk.
Culture jamming . Culture jamming is een tactiek gebruikt door veel sociale consumenten bewegingen om mainstream culturele instituties te verstoren of te subverteren, inclusief bedrijfsreclame. Culture jamming wordt vaak gezien als een vorm van subversie of subverteren. (Subverteren: antithetische reclame boodschappen) Veel culture jams zijn gericht op het openbaar maken van onzekere politike aannames achter de commerciële cultuur zodat de consument zich op dat moment even bewust wordt van het ‘merken-landschap’ waarin men leefd.
Hypergraphie. Hypergraphie, wordt ook Hypergrafie of super-writing genoemd. Het is een kritische methode die ontwikkeld is door de Lettrist beweging in de 1950s, die omvat een synthese van schrijven en andere vormen van media. Hypergrafie fuseert gedichten (tekst) met meer visuele (grafische) wegen van communicatie, zoals schilderijen, illustratie of tekens. Deze techniek was eerst bekend 'metagrafie', maar werd later bekend 'hypergrafie'. ‘…..als communiceren door de vereniging van verschillende vormen van communicatie, als een ensemble van tekens die de mogelijkheid in zich dragen om de realiteit die het bewustzijn dient meer exact weer te geven dan de vroegere fragmentaire een gedeeltelijke praktijken’.
Hyperrealiteit. Hyperrealiteit wordt gebruikt in semiotiek(1) en postmoderne filosofie(2) om een hypothetische onmogelijkheid van het bewustzijn(3) te beschrijven om realiteit en fantasie van elkaar te kunnen onderscheiden in het bijzonder in technologisch ontwikkelde postmoderne culturen. Hyperrealiteit is een manier om te karakteriseren hoe bewustzijn definieert wat echt ‘echt’ is in een wereld waar een overdaad aan media ieder origineel evenement of ervaring radicaal kan (ver)vormen en filteren. De meeste aspecten van hyperrealiteit kunnen gezien worden als als ‘reality by proxy’, tijdelijk waar.
Anachronisme. Een anachronisme—uit het Grieks ανά (ana: op, tegen, achter,) en χρόνος (chronos: tijd)— is een discrepantie in een chronologisch arrangement, vooral een chronologisch verkeerd plaatsen van personen, gebeurtenissen, objecten of gebruiken in samenhang met elkaar. Het artefact is vaak een object, maar kan een verbale uitspraak zijn, een technologie, filosofisch idee, een muziek stijl, een materiaal, een gebruik of allerlei andere zaken die zo zeer geassocieerd zijn met een bepaalde periode in de tijd dat het incorrect zou zijn dit buiten zijn of haar juiste domein te plaatsen. Een representatie van iets als bestaand of voorkomend in een andere tijd dan zijn of haar juiste tijd in de geschiedenis..
Metafictie. Metafictie is een type van fictie die zelfbewust de technieken van fictie gebruikt om de fictionele illusie te ontmaskeren. Het is de literaire term die fictie schrijven beschrijft als het sytematisch attentie trekken naar haar status als een artefact in het stellen van vragen over de relatie tussen fictie en realiteit, gewoonlijk door het gebruik van ironie en zelfreflectie. Het kan vergeleken worden met theater, die de toeschouwer niet laat vergeten dat het naar een toneelstuk kijkt; metafictie laat de lezer niet vergeten dat hij of zij een fictie werk leest.
Psychogeografie. Psychogeografie werd in 1955 gedefineerd door Guy Debord als “de studie van de precieze wetten en specifieke effecten van de geografische omgeving, bewust georganiseerd of niet, op de emoties en gedragingen van individuen. Een andere definitie is…”een hele speelgoed doos gevuld met speelse, inventieve startegien voor het verkennen van steden….alles dat wandelaars van hun voorstelbare paden leidt en hun met een stoot in een nieuw bewustzijn van het stedelijke landschap brengt.
Psychohistorie. Psychohistorie is een controversiële studie van de psychologische motivaties van historische gebeurtenissen. Het combineert de inzichten van psychotherapie met de onderzoeksmethodologie van de sociale wtenschappen om de emotionele oorsporng van sociaal en politiek gedrag van groepen of naties, in het verleden en het heden te begrijpen. Haar onderzoeksmateriaal is jeugd en familie(in het bijzonder kindermisbruik) en psychologische studies van antropologie en etnologie. Psychohistorie is een fictieve wetenschap in Isaac Asimovs Foundation-universum waarin geschiedenis, sociologie en mathematische statistiek worden gecombineerd om (bijna) exacte voorspellingen te maken van de collectieve acties van hele grote groepen mensen, zoals het Galactische keizerrijk. Het werd voor het eerst geïntroduceerd in vijf korte verhalen (1942-1944) die later verzameld werden in de Foundation roman uit 1951.
Situationisme/ist. “heeft te maken met de theorie of praktijk van het construeren van situaties. Iemand die zich bezighoudt met het construeren van situaties. Een lid van de Situationistische Internationale. Het zelfde tijdschrift definieerd situatuionisme als een betekenisloze term onjuist overgenomen uit het boven staande. Er is niets zoals Situationisme, dit zou betekenen dat er een doctrine is van interpretatie van bestaande feiten. De notie van Situationisme is vanzelfsprekend bedacht door antisituationisten.
Meme. Een meme (uitspraak /ˈmiːm/, rijmd met "cream") is een gepostuleerde samenhang van culturele ideeen, symbolen en handelingen, die uitgezonden worden van het ene hoofd naar de andere door middel van schrijven, spraak, gebaren, rituelen en andere fenomenen die te immiteren zijn (het woord is een mix van "gene" en het Griekse woord μιμητισμός ([mɪmetɪsmos]) voor "wat geimiteerd is".) Aanhangers van het concept begrijpen memen als culturele analogien met genen, daar zij zich zelf-vermeerderen, muteren en reageren op selectieve druk.
Schrijfsysteem. Een schrijf systeem is een soort van symbolisch systeem om elementen of uitspraken die te uiten zijn in taal te kunnen weergeven. Schrijf systemen zijn te onderscheiden van andere mogelijke symbolische communicatie systemen omdat men gewoonlijk wel iets van de geassocieerde taal moet begrijpen om het met succes te kunnen lezen en te begrijpen.
Psychografie. Psychografie is een techniek voor het ‘channelen’ van boodschappen en informatie uit/van de ‘geest’ van objecten, mensen en plaatsen. De gewoonlijke aanpak van psychografie is het te relateren aan een speciale vaardigheid, aanwezig of ontwikkeld, genaamd mediumiciteit, dat niet iedereen in werkzame zin bezit. (Indirecte psychografie; Dit type van psychografie hangt af van een materieel hulpmidddel, zoals een Ouija-bord, bediend door een of meerdere personen. Dit type is bewerkelijk en niet handig voor grootschalige communicaties (lange boodschappen), vaak wordt er onzin geproduceerd. Directe psychografie ; Direct psychography is het meest conventionele type, waarin een persoon, het medium, schrijft onder de invloed van de ‘geest’. Het wordt ‘direct’genoemd omdat de realtie tussen medium(s) en de ‘geest’ niet door een mechanisch middel tot stand wordt gebracht. Dit type hangt af van de mediumiciteit alleen en is onder verdeeld in vijf sub-types, afhankelijk van de wijze waarop de boodschap op het papier terecht komt:Mechanische psychografie, Semi-mechanische psychografie, Inspirationele psychografie )
Mechanische psychografie. Waarin de ‘geest’controle overneemt van de arm van het medium en onafhankelijk van zijn of haar bewustzijn schrijft (het medium kan gedurende die tijd de aandacht op iets anders richten terwijl de arm automatisch en autonoom schrijft.) Gezien als de meest betrouwbare en bijzondere type. Communicaties die op deze manier ontvangen worden zijn totaal vrij van de storing van het bewustzijn van het medium.
Semi-mechanische psychografie. Waarin het medium een relatieve controle houdt over het lichaamsdeel, maar de vreemde invloed voeld in de beweging. Niet als bij mechanische psychografie weet het medium alles dat opgeschreven wordt en kan stoppen om te rusten of de pagina om te slaan wanneer hij, zij dat wil. De betrouwbaarheid is bijna zo hoog als bij mechanische psychografie.
Intuitieve psychografie. Waarin de ‘geest’ communiceert met het innerlijke zelf van het medium (onderbewuste), resulterend in het schrijven van waaar het aan denkt, maar het is anders dan waar aan het medium gewoonlijk denkt. Zinnen komen gevormd, maar het medium kan ze aanpassen, met een betere woordkeus of syntax als hij,zij ze opschrijft. Dit is het meest voorkomende type, maar het is minder betrouwbaar en is gewoonlijk beinvloed door de storing van het bewustzijn van het medium.
Inspirationele psychografie. Waarin het medium vage ideeen ontvangt in zijn, haar hoofd, die dan in eigen woorden worden opgeschreven. Dit type psychografie is moeilijk te onderscheiden van het gewone denkproces, in het bijzonder bij mensen met literair talent. (een onvoorzichtige analyse zou de meeste schrijvers in deze categorie laten vallen).
Artefact, artifact [ˈɑːtɪˌfækt]
[Uit het latijn , arte factum, van ars kunst, vaardigheid, object + facere maken]
1. `Artefact` (van het Latijn, kunstmatig gemaakt) is een woord met vele (zij het verwante) betekenissen. Meestal slaan die op het `niet natuurlijk` zijn van iets (archeologie) anathema van een kouros. Herkomst: Chiusi. Ca. 550-530 v.C. British Museum, Londen. Een `artefact` (Latijn: arte factum - `kunstmatig gemaakt`) is in de archeologie de benaming voor ieder verplaatsbaar object dat door de mens is vervaardigd, bewerkt en/of gebruikt. Artefacten worden meestal bij opgravingen gevonden. Iets dat gemaakt is of vorm gekregen heeft door een persoon, zoals een gereedschap of een kunstwerk, in het bijzonder een object van archeologische interesse. Bewerkt voorwerp uit pre- of posthistorische tijd.
2. Alles gemaakt door een mens, zoals een experimenteel resultaat. (statistiek) Een onbedoeld resultaat dat het gevolg is van de onderzoeksopzet .
3. (Levenswetenschappen & Gezamenlijke Toepassingen/ Biologie) (Life Sciences & Allied Applications / Biology) Cytologie een structuur gezien in weefsel na dood, fixatie, bevlekking, etc. dat gewoonlijk niet aanwezig is in levend weefsel. Kunstmatig veroorzaakte misvorming
4. Een verzamelnaam voor een onvolkomenheid in de beeld- of audiokwaliteit. Voorbeelden zijn: zichtbare krasjes, ruis, vuil, flikkeringen, kleurvariaties, etc. Daarnaast kennen we ook artefacten die ontstaan bij een onjuiste of te lage compressie. (informatica) Een onbedoeld resultaat ten gevolge van een bewerking, met name beeld-of geluidscompressie.
5. Term uit de receptie-esthetica ter aanduiding van die aspecten van het kunstwerk die zich lenen voor de materiële analyse.
6. (fotografie); effecten die niet in het onderwerp aanwezig waren, maar die een gevolg zijn van het fotografisch proces en/of de gebruikte apparatuur of programmatuur.
7. (microscopie); in microscopische preparaten gaat het om veranderingen door het bereidingsprocedé van het preparaat.
De Dr. Who tune stopt, de lezer komt langzaam bij uit z'n trance en gaat verder waar hij, zij mee bezig was en vergeet wat er gelezen is.
Liefde en Licht.
Cue, start de tune van Dr. Who 2007 en zet 'em in een loop(repeatmodus). De Opname leider telt af; 10..9..8..7..6..5..4..3..2..1..we have upload.
Het universum, het speelveld, het doek, een bal, twee ballen, oneindig veel balletjes waarin nog weer balletjes zitten, balletjes beginnen, balletjes eindigen, balletjes dijen uit, balletjes, groot en klein, zo boven als beneden, zo binnen als buiten. Zie de Bloem van het leven.
Welkom op Rura Penthe !
In de Lichtwerk, New age gemeenschap wordt volop gefilosofeerd waarom het menselijk ras zo vernietigend is in zijn uitingen. Naast al onze positieve kanten vooral meesters van oorlog, dood en het bedenken van steeds weer nieuwe manieren om anderen te kwetsen en te schaden. Zou het kunnen…..dat de aarde een strafkolonie is in dit deel van het universum. Is de aarde het planetaire Australie, waar alle misdadigers van andere rassen en volken uit het melkwegstelsel gedropd worden of misschien nog interessanter, gedownload worden in lichamen.
In boek 1, ‘Het Groene Boek’, heb ik al zitten filosoferen over deze vorm van geboren worden. Wie weet is het menselijk ras deel van een zeer ontwikkelde beschaving die zijn grootste misdadigers uit het lichaam trekt en ze download op de gevangenis planeet om hun daden te herzien en de mogelijkheid van een nieuw en levensvoedend pad te kunnen volgen.
Ons lot is ascenderen of reïncarneren, de derde weg is helemaal uit het rad van leven en dood stappen en op gaan in het grote licht en niet meer zijn. Het leven op deze strafplaneet is de alchemie om de geest, lichtlichaam te veranderen en niet meer een vernietigend wezen te zijn, niet in woorden of in daden. De gedachten reken ik mee natuurlijk, impliciet in deze formule. Hoewel er is bekend dat de wezens of creaturen van aarde vooral de programmatuur van het plezier volgen en dus leven na leven alleen maar gestraft blijven worden voor hun leefwijzen. Dit is natuurlijk een hypothese, er is nog niet bewezen of dit de werkelijkheid is.
Bekend is wel dat buitenaardse wezens ons niet vertrouwen, anders waren ze al geland en waren er contacten aangeknoopt en zou de wereld door de nieuwe technologieën veranderd zijn. Hoewel deze hypothese is ook twijfelachtig, mogelijk zijn er lang contacten gelegd door bepaalde overheden die druppelsgewijs de buitenaardse technologieën marketen en zo onze beschaving naar een ander plan tillen. Heel voorzichtig, omdat ze bang zijn dat de massa’s de buitenaardse wezens als goddelijke wezens zal zien en andere interessante invalshoeken die de wereld zoals we kennen in chaos kunnen veranderen.
Een witte wachtzaal, veel licht, wezens op tafels, liggen te wachten, witte wezens lopen langs, als de ogen geopend worden, worden ze verwelkomd, ‘Welkom op Rura Penthe, de mooiste strafkolonie van dit universum.’ Je ligt op de tafel, wacht tot de downloader een lichaam gevonden heeft, een voertuig dat op korte termijn in die werkelijkheid losgelaten zal worden. Dit is een ruimte station genaamd ‘Zanzibar’, in een ruimtelijke dimensie boven de aarde, net buiten het visuele spectrum van de mensmachines en hun elektronische radarmachines. Je wacht tot er random een lichaam gekozen is en de tellichten in het plafond boven het lichaam gaan knipperen en beginnen af te tellen, flash, flash, flash, WITLICHT en je bent in een vochtige omgeving, de ogen zien niets, het lichaam is zich nog aan het vormen, je ben enkel een zenuwknoopje met de wens een twee-bener te worden want dat staat in de DNA-beschrijving, de programmatuur/software, van dit vervoersmodel. Dat is okay, de mensvorm is niet veel anders dan onze normale lichamen, in ieder geval twee benen, foeeeeeeeh, geruststelling. Had ik pech gehad !?, dan was ik gedownload in een insecten- of dierenlichaam, de pleziertjes van de hogere vervoersmodellen is toch vermakelijker en de groepsgeest is minder dwingend. Deze straf is op deze manier wel uit te zitten, aarde schijnt een mooie planeet te zijn, nog wel, hoewel de ‘mogelijkheidslijnen’ van de psychohistorische dienst er voor deze planeet in deze dimensie er niet echt rooskleurig uitziet. Daar valt mee te leven, daar liggen mogelijkheden om van te kunnen leven.
Rura Penthe is een fictieve strafkolonie in de volgende werken; Oorlog en Vrede van Tolstoi (1869), 20,000 mijlen onder de zee van Disney (1954), Klingon strafkolonie in Startrek.
Uit: Boek 3 : De Blauwe katten van Grau.
Als je uitgescheten wordt op een nieuwe planeet, je weet dat een schepper, creator, kunstenaar bent, heb je wat fundamentele begrippen nodig om je te kunnen redden in de kunstmatige wereld die de mens-wezens hebben gecreeerd. Hieronder volgen een aantal van deze begrippen om al vast aan het werk te kunnen. De lijst is op d.d. 29-11-2010 nog niet volledig en zal in de komende manen verder uitgebried worden met begrippen die andere gedownloade wezens kan helpen hun eigen wereld te scheppen in de kunstmatige mens wereld. Het natuurlijke wezen van deze planeet aarde is ons welgezind en biedt allerlei materialen om een eigen wereld te kunnen bouwen en de kunstmatige menswereld te weerstaan.
Dit handboek zal net als de vorige twee boeken organisch ontstaan, wat ik het 'Levende Boek' heb genoemd. In de loop van de tijd wordt en worden artikelen aangevuld. Wanneer er bewustzijn van volledigheid is bereikt zal het naar ontelbare uitgevers worden gemaild/stuurd.
Een memen lijst voor constructie en deconstructie.
Détournement .Een détournement is een variatie op een eerder mediawerk, kunstuiting. Het nieuwe heeft de betekenis van antagonistisch of antithetisch te zijn van het origineel. Het originele werk dat gedétourned is moet een beetje bekend zijn bij het doelpubliek, zodat zij de tegenstelling van de nieuwe boodschap kunnen waarderen. De kunstenaar of commentator die de variatie maakt kan enkele charakteristieke elementen gebruiken van het originele werk.
Culture jamming . Culture jamming is een tactiek gebruikt door veel sociale consumenten bewegingen om mainstream culturele instituties te verstoren of te subverteren, inclusief bedrijfsreclame. Culture jamming wordt vaak gezien als een vorm van subversie of subverteren. (Subverteren: antithetische reclame boodschappen) Veel culture jams zijn gericht op het openbaar maken van onzekere politike aannames achter de commerciële cultuur zodat de consument zich op dat moment even bewust wordt van het ‘merken-landschap’ waarin men leefd.
Hypergraphie. Hypergraphie, wordt ook Hypergrafie of super-writing genoemd. Het is een kritische methode die ontwikkeld is door de Lettrist beweging in de 1950s, die omvat een synthese van schrijven en andere vormen van media. Hypergrafie fuseert gedichten (tekst) met meer visuele (grafische) wegen van communicatie, zoals schilderijen, illustratie of tekens. Deze techniek was eerst bekend 'metagrafie', maar werd later bekend 'hypergrafie'. ‘…..als communiceren door de vereniging van verschillende vormen van communicatie, als een ensemble van tekens die de mogelijkheid in zich dragen om de realiteit die het bewustzijn dient meer exact weer te geven dan de vroegere fragmentaire een gedeeltelijke praktijken’.
Hyperrealiteit. Hyperrealiteit wordt gebruikt in semiotiek(1) en postmoderne filosofie(2) om een hypothetische onmogelijkheid van het bewustzijn(3) te beschrijven om realiteit en fantasie van elkaar te kunnen onderscheiden in het bijzonder in technologisch ontwikkelde postmoderne culturen. Hyperrealiteit is een manier om te karakteriseren hoe bewustzijn definieert wat echt ‘echt’ is in een wereld waar een overdaad aan media ieder origineel evenement of ervaring radicaal kan (ver)vormen en filteren. De meeste aspecten van hyperrealiteit kunnen gezien worden als als ‘reality by proxy’, tijdelijk waar.
Anachronisme. Een anachronisme—uit het Grieks ανά (ana: op, tegen, achter,) en χρόνος (chronos: tijd)— is een discrepantie in een chronologisch arrangement, vooral een chronologisch verkeerd plaatsen van personen, gebeurtenissen, objecten of gebruiken in samenhang met elkaar. Het artefact is vaak een object, maar kan een verbale uitspraak zijn, een technologie, filosofisch idee, een muziek stijl, een materiaal, een gebruik of allerlei andere zaken die zo zeer geassocieerd zijn met een bepaalde periode in de tijd dat het incorrect zou zijn dit buiten zijn of haar juiste domein te plaatsen. Een representatie van iets als bestaand of voorkomend in een andere tijd dan zijn of haar juiste tijd in de geschiedenis..
Metafictie. Metafictie is een type van fictie die zelfbewust de technieken van fictie gebruikt om de fictionele illusie te ontmaskeren. Het is de literaire term die fictie schrijven beschrijft als het sytematisch attentie trekken naar haar status als een artefact in het stellen van vragen over de relatie tussen fictie en realiteit, gewoonlijk door het gebruik van ironie en zelfreflectie. Het kan vergeleken worden met theater, die de toeschouwer niet laat vergeten dat het naar een toneelstuk kijkt; metafictie laat de lezer niet vergeten dat hij of zij een fictie werk leest.
Psychogeografie. Psychogeografie werd in 1955 gedefineerd door Guy Debord als “de studie van de precieze wetten en specifieke effecten van de geografische omgeving, bewust georganiseerd of niet, op de emoties en gedragingen van individuen. Een andere definitie is…”een hele speelgoed doos gevuld met speelse, inventieve startegien voor het verkennen van steden….alles dat wandelaars van hun voorstelbare paden leidt en hun met een stoot in een nieuw bewustzijn van het stedelijke landschap brengt.
Psychohistorie. Psychohistorie is een controversiële studie van de psychologische motivaties van historische gebeurtenissen. Het combineert de inzichten van psychotherapie met de onderzoeksmethodologie van de sociale wtenschappen om de emotionele oorsporng van sociaal en politiek gedrag van groepen of naties, in het verleden en het heden te begrijpen. Haar onderzoeksmateriaal is jeugd en familie(in het bijzonder kindermisbruik) en psychologische studies van antropologie en etnologie. Psychohistorie is een fictieve wetenschap in Isaac Asimovs Foundation-universum waarin geschiedenis, sociologie en mathematische statistiek worden gecombineerd om (bijna) exacte voorspellingen te maken van de collectieve acties van hele grote groepen mensen, zoals het Galactische keizerrijk. Het werd voor het eerst geïntroduceerd in vijf korte verhalen (1942-1944) die later verzameld werden in de Foundation roman uit 1951.
Situationisme/ist. “heeft te maken met de theorie of praktijk van het construeren van situaties. Iemand die zich bezighoudt met het construeren van situaties. Een lid van de Situationistische Internationale. Het zelfde tijdschrift definieerd situatuionisme als een betekenisloze term onjuist overgenomen uit het boven staande. Er is niets zoals Situationisme, dit zou betekenen dat er een doctrine is van interpretatie van bestaande feiten. De notie van Situationisme is vanzelfsprekend bedacht door antisituationisten.
Meme. Een meme (uitspraak /ˈmiːm/, rijmd met "cream") is een gepostuleerde samenhang van culturele ideeen, symbolen en handelingen, die uitgezonden worden van het ene hoofd naar de andere door middel van schrijven, spraak, gebaren, rituelen en andere fenomenen die te immiteren zijn (het woord is een mix van "gene" en het Griekse woord μιμητισμός ([mɪmetɪsmos]) voor "wat geimiteerd is".) Aanhangers van het concept begrijpen memen als culturele analogien met genen, daar zij zich zelf-vermeerderen, muteren en reageren op selectieve druk.
Schrijfsysteem. Een schrijf systeem is een soort van symbolisch systeem om elementen of uitspraken die te uiten zijn in taal te kunnen weergeven. Schrijf systemen zijn te onderscheiden van andere mogelijke symbolische communicatie systemen omdat men gewoonlijk wel iets van de geassocieerde taal moet begrijpen om het met succes te kunnen lezen en te begrijpen.
Psychografie. Psychografie is een techniek voor het ‘channelen’ van boodschappen en informatie uit/van de ‘geest’ van objecten, mensen en plaatsen. De gewoonlijke aanpak van psychografie is het te relateren aan een speciale vaardigheid, aanwezig of ontwikkeld, genaamd mediumiciteit, dat niet iedereen in werkzame zin bezit. (Indirecte psychografie; Dit type van psychografie hangt af van een materieel hulpmidddel, zoals een Ouija-bord, bediend door een of meerdere personen. Dit type is bewerkelijk en niet handig voor grootschalige communicaties (lange boodschappen), vaak wordt er onzin geproduceerd. Directe psychografie ; Direct psychography is het meest conventionele type, waarin een persoon, het medium, schrijft onder de invloed van de ‘geest’. Het wordt ‘direct’genoemd omdat de realtie tussen medium(s) en de ‘geest’ niet door een mechanisch middel tot stand wordt gebracht. Dit type hangt af van de mediumiciteit alleen en is onder verdeeld in vijf sub-types, afhankelijk van de wijze waarop de boodschap op het papier terecht komt:Mechanische psychografie, Semi-mechanische psychografie, Inspirationele psychografie )
Mechanische psychografie. Waarin de ‘geest’controle overneemt van de arm van het medium en onafhankelijk van zijn of haar bewustzijn schrijft (het medium kan gedurende die tijd de aandacht op iets anders richten terwijl de arm automatisch en autonoom schrijft.) Gezien als de meest betrouwbare en bijzondere type. Communicaties die op deze manier ontvangen worden zijn totaal vrij van de storing van het bewustzijn van het medium.
Semi-mechanische psychografie. Waarin het medium een relatieve controle houdt over het lichaamsdeel, maar de vreemde invloed voeld in de beweging. Niet als bij mechanische psychografie weet het medium alles dat opgeschreven wordt en kan stoppen om te rusten of de pagina om te slaan wanneer hij, zij dat wil. De betrouwbaarheid is bijna zo hoog als bij mechanische psychografie.
Intuitieve psychografie. Waarin de ‘geest’ communiceert met het innerlijke zelf van het medium (onderbewuste), resulterend in het schrijven van waaar het aan denkt, maar het is anders dan waar aan het medium gewoonlijk denkt. Zinnen komen gevormd, maar het medium kan ze aanpassen, met een betere woordkeus of syntax als hij,zij ze opschrijft. Dit is het meest voorkomende type, maar het is minder betrouwbaar en is gewoonlijk beinvloed door de storing van het bewustzijn van het medium.
Inspirationele psychografie. Waarin het medium vage ideeen ontvangt in zijn, haar hoofd, die dan in eigen woorden worden opgeschreven. Dit type psychografie is moeilijk te onderscheiden van het gewone denkproces, in het bijzonder bij mensen met literair talent. (een onvoorzichtige analyse zou de meeste schrijvers in deze categorie laten vallen).
Artefact, artifact [ˈɑːtɪˌfækt]
[Uit het latijn , arte factum, van ars kunst, vaardigheid, object + facere maken]
1. `Artefact` (van het Latijn, kunstmatig gemaakt) is een woord met vele (zij het verwante) betekenissen. Meestal slaan die op het `niet natuurlijk` zijn van iets (archeologie) anathema van een kouros. Herkomst: Chiusi. Ca. 550-530 v.C. British Museum, Londen. Een `artefact` (Latijn: arte factum - `kunstmatig gemaakt`) is in de archeologie de benaming voor ieder verplaatsbaar object dat door de mens is vervaardigd, bewerkt en/of gebruikt. Artefacten worden meestal bij opgravingen gevonden. Iets dat gemaakt is of vorm gekregen heeft door een persoon, zoals een gereedschap of een kunstwerk, in het bijzonder een object van archeologische interesse. Bewerkt voorwerp uit pre- of posthistorische tijd.
2. Alles gemaakt door een mens, zoals een experimenteel resultaat. (statistiek) Een onbedoeld resultaat dat het gevolg is van de onderzoeksopzet .
3. (Levenswetenschappen & Gezamenlijke Toepassingen/ Biologie) (Life Sciences & Allied Applications / Biology) Cytologie een structuur gezien in weefsel na dood, fixatie, bevlekking, etc. dat gewoonlijk niet aanwezig is in levend weefsel. Kunstmatig veroorzaakte misvorming
4. Een verzamelnaam voor een onvolkomenheid in de beeld- of audiokwaliteit. Voorbeelden zijn: zichtbare krasjes, ruis, vuil, flikkeringen, kleurvariaties, etc. Daarnaast kennen we ook artefacten die ontstaan bij een onjuiste of te lage compressie. (informatica) Een onbedoeld resultaat ten gevolge van een bewerking, met name beeld-of geluidscompressie.
5. Term uit de receptie-esthetica ter aanduiding van die aspecten van het kunstwerk die zich lenen voor de materiële analyse.
6. (fotografie); effecten die niet in het onderwerp aanwezig waren, maar die een gevolg zijn van het fotografisch proces en/of de gebruikte apparatuur of programmatuur.
7. (microscopie); in microscopische preparaten gaat het om veranderingen door het bereidingsprocedé van het preparaat.
De Dr. Who tune stopt, de lezer komt langzaam bij uit z'n trance en gaat verder waar hij, zij mee bezig was en vergeet wat er gelezen is.
Liefde en Licht.
Abonneren op:
Posts (Atom)